‘Ik heb een heel speciaal verjaardagscadeau voor je.’
Ze keek er ondeugend bij. Mijn jonge mannenlijf, dat nog maar net de kindertijd van zich af had geschud warmde vliegensvlug op.
‘Omdat we al twee maanden verkering hebben, mag je me zien zoals ik ben.’
Alleen al bij die woorden, baande het bloed zich een weg naar die speciale plek van mijn lichaam, die de stof van mijn broek in beweging bracht.
‘Maar eerst het licht uit en pas weer aan als ik het zeg. Beloofd?’
‘Beloofd.’
Ik zou alles beloven. Doofde het licht.
Het geritsel van haar kleren in de pikdonkere ruimte wakkerde mijn verlangen tot ongekende hoogte aan.
‘Toe maar,’ zei ze zwoel.
Ik schakelde de gloeilamp aan.
Knap.
Leuk Hadeke. Een knap einde. Dubbelzinnig.
Hihi.
*Proest*
Knap!
@ Hadeke. Trouwens goed dat er stretch broeken zijn, Kunnen evengoed stress veroorzaken, knaplastig! Mijn fantasie gaat op de loop want nu zie ik de broek als ‘vliegend tapijt’. Ik ga hangen, prettig weekend, Mir.
Ha, leuke dubbele bodem
@Hadeke alleen met je ogen kijken en niet met je handjes zeiden ze vroeger vaak … jammer dan.
Het werd toch nog een mooie avond!
Zeker knap! Proficiat @Hadeke
Dank voor jullie reacties en de waardering natuurlijk. Ik zou het er bijna van aan mijn hart krijgen.
Ha, ha,ha. @Frank heeft dit wellicht al voorzien.
Ik heb nog een hard hoofd in dit nieuwe themawoord.
van harte Hadeke
Je hebt je eer ‘hoog’ gehouden
Leuk idee en knap uitgewerkt. Ik hoop voor die jongen dat er nog ergens een zaklamp voorhanden is. En zo niet, dan heeft hij nog altijd zijn tastzin. Is misschien nog wel leuker.