Een waterballet aan tranen, misschien ook wel meer.
Huilen kan ik als de beste, waterlanders als een sliert over mijn rode wangen.
Ik huilde bij het sterven, ik huilde bij verlies. Ik huilde bij de slagen, ik huilde om de woorden die zomaar werden gezegd.
Waterballet aan tranen, waterval aan gevoel dat een uitweg zoekt.
Soms is het bevrijdend, een andere keer een beschamende vertoning.
Ik veeg ze weg en snotter na. Ik neem de fiets en richt eigenwijs mijn gezicht naar de zon. Brand maar weg die stille tranen, niemand hoeft dit te zien. Als ik straks het plein op kom, zien ze mijn lach, horen de woorden, maar zien geen tranen.
Waterballet is omgevormd tot een schilderachtig kleurenpallet.
@liedelet Het eerste gedeelte is bijna een dichtvorm, zo beeldend. Mooi verwoord! Ik denk alleen dat het woord ‘de slagen’ niet goed is, ik ben benieuwd wat dat moet zijn, slager of slagen voor examen o.i.d.?
O, de slágen, kan natuurlijk wel… Excuus!
@liedelet. mooi geschreven. Ik struikelde ook over de slagen. Misschien is het mooier (wanneer je dat bedoelt) de klappen?
@Liedelet Een stukje dat raakt.
Ook ik raak wat van slag bij de slagen. Toch vind ik het passen in de gehele zin. Die kan op meerdere manieren worden gelezen.
Mooi Liedelet! Is slagen geslagen worden?
Ja ik bedoel er inderdaad geslagen mee. Heb al zitten kijken of ik het anders wil/kan verwoorden, maar dit klinkt beter.
Dit stukje raakt mij ook.
‘Eigenwijs’ is voor mij overbodig.
Het zal wel een figuurlijk kleurenpalet zijn, maar ik vind letterlijk ook wel grappig: uitgelopen make-up.