Mijn ouders klaverjasten. Met wat vrienden op de camping, borreltje erbij, het gaslampje zorgde sissend voor passende verlichting. Ik kon nooit slapen als er gekaart werd want de lol spatte er vanaf, en daar wilde ik niets van missen. Vanuit mijn bijzettentje hoorde ik de vreemdste zinsneden voorbij komen: ‘Welja, ga jij lekker over mijn wijf heen’ met als antwoord ‘Een lekker wijf ben ik echt niet vies van’. Ik kan me niet alles herinneren maar ik heb ooit eens notulen van zo’n kaartavond gemaakt. Jaren later kwam ik die in een doos tegen waarop mijn oudste dochter geschokt vroeg: “Mama, waarom huil je?”
Tranen liepen me over de wangen van het lachen, want nu kende ik de spelregels wel!
Welke spelregels? Grappig.
Leuk Sanne! Stel me helemaal dat kleine meisje voor dat er niks van snapt
Een beetje een late reactie, maar hierbij alsnog:
@hendrike: De spelregels van het klaverjassen. Tot mijn 16e ongeveer snapte ik van heel dat spel niks
@Inge Hulsker: Dankjewel. Het waren fantastische momenten waar ik nog vaak met veel liefde aan terugdenk.