Ik vermoedde enige urgentie want ze sprak het nogal hard en paniekerig uit. Ik weet wanneer er actie van me verwacht wordt. Helaas had ik geen flauw idee waar die dozen met die dingen lagen. De badkamer leek me een voor de hand liggende optie. Ik stoof naar boven. Ik had geluk. Er stonden twee van die kartonnen gevallen naast elkaar. Ik griste er eentje weg en maakte dat ik beneden kwam.
Ik overhandigde haar razendsnel een tissue uit het doosje.
“Wat moet ik daarmee?”, vroeg ze gepikeerd. Ze was met haar Engelse les bezig zag ik. Het zinnetje op het computerscherm viel me meteen op.
“Niets, schat”, zei ik, “maar wil je it’s you niet meer uitspreken als tisjoe.”
Beste Mies Huibers, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie