Haar vader had bij iedere gelegenheid iets gezegd als: ‘Je kunt nog zoveel verf op het doek kwakken als je wilt, jongeman, maar het is niks en het wordt niks.’
Ik zat tegenover hem, onwennig in het jasje dat ik nooit draag. “Ik hou van haar en wil met haar trouwen, zo eenvoudig is het.â€
Hij forceerde een glimlach. “Ik begrijp het volkomen, de romantiek en zo, maar zo eenvoudig is het niet. Je hebt geen vooruitzichten.â€
Ik zweeg.
Toen greep hij in zijn binnenzak en wierp de vette envelop op tafel. “Dat zou genoeg moeten zijn. Opzouten nu!â€
Natuurlijk veinsde ik mijn principes te hebben en wachtte ik een tiental seconden voordat ik de envelop van de tafel griste.
Aanvankelijk troffen de woorden mij niet zo, maar die laatste zin maakt alles goed
Moeilijk om dit juist te interpreteren, omdat je zo weinig van die twee weet, behalve dat de jongen als kunstenaar niks te makken heeft en zijn beoogde schoonvader juist wel.
De jongen moet hem wel behoorlijk goed kennen, want dit is vanuit zijn perspectief geschreven en hij ziet dus wel dat die glimlach geforceerd is.
Helemaal logisch vind ik het dan niet meer, want als die glimlach niet gemeend is, waarom werpt hij de jongen dan toch een envelop met een grote som geld toe?
De enige verklaring die ik kan bedenken is dat hij weet dat zijn dochter te stijfkoppig is om de relatie te beëindigen en dat hij daarom maar eieren voor zijn geld kiest. Je moet er als lezer dus wel van alles bij denken om dit te kunnen geloven.
Een verrassende invulling van het thema.
Ik houd wel van verhalen, waarbij de lezer sommige zaken zelf mag invullen (tenzij het onbegrijpelijk wordt)
Dat laatste vind ik bij nader inzien ook, Nel.
Ondanks mijn vraagteken dus wel gewoon een .
mis ik nu het themawoord?
of geldt vooruitzicht ook als uitzicht
leest lekker weg
Ja, dat mag.
Maar niet als volgt:
‘Zie je wel iets door de voorruit?’
‘Zicht is prima. Geen probleem.’
Het moet dus wel aan elkaar.
De cynische twist in de slotregel bevalt mij wel. ’t Woord veinsde vind ik wat ouderwets. ‘Ik deed met of ik principes had’, of ‘Even wekte ik de indruk dat ik principes had’ vind ik hedendaagser.
Met vriendelijke groet,
Chris
Helemaal in de bekende en sterke stijl van Pisano. I it!
Bedankt voor jullie reacties en hartjes.
Hay, die HP is een gelukzoeker die zijn “geliefde” met graagte inruilt voor een envelop met inhoud. Die vond hij kennelijk wel vet!
Chris: net doen alsof is wat moderner, ja. Maar stoeiend met 120 woorden moet je weleens wat om het aantal woorden te beperken
Jammer dat je deze niet hebt uitgewerkt tot een langer verhaal. Het is een sterk plot. Het lijkt erg op het plot van mijn verhaal in ‘ik en mezelf’, maar dan anders.
@Odile. De kunst van het weglaten is hier op 120w iets wat je snel leert
@Leonardo, geweldige laatste zin.
Zal het de kerstgedachte zijn die me zo weekhartig maakt of ben ik gewoon een watje? Voordat ik de reacties las, dacht ik namelijk dat pa dan wel tegen het huwelijk was, maar besefte dat het ware liefde betrof en zijn bezwaren zinloos zouden zijn. Dat de inhoud van die vette envelop dus bedoeld was om de jongelui een mooie start te geven.
Gelukkig lagen de zaken anders… ik werd al bang dat je soft aan het worden was, LP.
Met veel plezier gelezen en graag een hartje gegeven.
Dank je, Desiree.
@Hay – met “Hij forceerde een glimlach” dacht ik het beeld over te brengen dat zijn mond een glimlachbeweging maakt, maar zijn ogen niet meelachen. Ik ben met je eens dat dat veronderstelt dat de waarnemer iets concludeert van de gemoedstoestand van de ander. Misschien had ik beter kunnen schrijven “Zijn mond glimlachte, maar zijn ogen deden niet mee”, maar dat zijn veel meer woorden. Ik zal nadenken over een alternatief.
Dank je, Conny.
Wat een wending! Love that!
zou me niks verbazen als de schoonvader van Appel ook zo handelde en die werd miljonair. Mooie cynische draai!
Knap verhaal in 120 woorden, Leonardo! Ik vind een geforceerde of gemaakte glimlach wel kunnen. Als lezer weet ik welk soort glimlach ik me daarbij voor de geest moet halen, zonder in het hoofd te kruipen van degene die die neoglimlach produceert.