Schrijf mee!
« »

Familie, Fictie, Mensen

De zoon

25 februari 2014 | 120w | Stefanie Roels | 8

“Dit kan toch niet meer.”, zei hij al zuchtend. “Je lijkt niet te horen wat ik zeg of vraag. Ben ik niet interessant genoeg?” Hij kijkt haar aan, gefrustreerd. “Kijk, dat bedoel ik nu! Heb je me wel gehoord?” Het komt er al roepend uit. “Meneer,” zeg ik, “u moet begrijpen dat uw moeder haar wereld zich niet meer in het nu afspeelt. Ze leeft in haar eigen wereld, gelukkig, omringd door vrienden, haar eigen moeder en vader. Het is niet makkelijk, dat begrijp ik wel, maar ons Mariëttejen is een echt zonnetje in huis. Niet waar, Mariëtte?” Ze kijkt me lieflijk aan en hij, hij kijkt naar mij alsof mijn bovenkamer te huur staat terwijl hij naar buiten vlucht!

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Stefanie Roels of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »