Joop zag het niet. Hij was in alles de goedzak die hij altijd al was. Zeven jaar waren ze nu samen. Alles liep zoals het liep en hij had daar vrede mee. Een tevreden man. Ja, dat was hij.
Els dacht daar anders over.
“De muren komen op me af,” riep ze tegen haar vriendinnen. “Ik wil weg”.
“Maar Joop dan?” vroegen de vriendinnen.
“Die gaat dan maar élke dag naar de snackbar voor zijn favoriete smulrol,” antwoordde ze, “iedere vrijdag haalt hij patat met smulrollen, altijd hetzelfde, ik wil wel eens iets anders, ik kan er niet meer tegen. Ik ga weg.”
En zo geschiedde. Els vertrok en at in het vervolg bij haar patatje elke week wat anders.
Verandering van smaak doet eten, dat blijkt. Smulrol is ook zo’n gezellig woord.
@Desiree zo zie je maar dat mensen soms om niets uit elkaar gaan.
Haha, geen woorden maar daden…
over afwisseling gesproken