Ze had zeven kinderen. Ze waren allemaal getrouwd. De groepsfoto stond op het tafeltje naast de leunstoel waar ze zo graag in zat. Genietend van haar koffie bekeek ze de foto met een gelukzalig gevoel. Totdat de jongste dochter haar vertelde dat ze ging scheiden. Er moest een nieuwe groepsfoto komen. De lijst werd opengebroken, de foto verscheurd en de nieuwe foto werd in een nieuwe lijst weer op haar tafeltje gezet. Enige tijd later kwam de oudste zoon vertellen dat hij een ander had en al een maand weg was bij zijn vrouw. Zo herhaalde zich de geschiedenis enkele malen.
Toen ik haar vroeg wat ze voor haar verjaardag wilde hebben, zei ze gedecideerd: “Doe mij maar een wissellijst!â€
Ach, arme moeder.