Geërgerd keek ik man en kinderen aan. Het was weer zover. Wat ik ook zei, het was nooit goed. Mijn inspiratie raakte uitgeput.
‘Zeg zelf ook eens wat!’ riep ik.
Stomverbaasd staarden ze me aan. Ik was toch de kok in huis? Waarom moesten ZIJ dan een voorstel doen?
‘Ach, laat maar!’ zuchtte ik terwijl ik de deur uitliep.
Onderweg naar de supermarkt, dwarrelden de ideeën door mijn hoofd maar de zin om te koken was zoek.
En toen wist ik het! ‘Gratis dessert bij onze dagschotel’ adverteerde ons plaatselijk familierestaurant. Ik reed de parking op en ging naar binnen. Ik trakteerde mezelf op een heerlijke lunch. De rest van het gezin zou met een boterham tevreden moeten zijn vandaag…
Leuk en je brengt mij op ideeën
haha, Dini en bedankt
Leuk, een boterham met tevredenheid!
Dank je Irma
Wie niet horen wil …
absoluut, Levja
de harde aanpak!
inderdaad José. Een mens zijn geduld geraakt op he