‘Het is zo zacht…’ Mijn ogen ben ik kwijt en toch kan ik zien. Ik tast met andere handen en wankel op vreemde benen.
‘Ja…, prachtig hè?’ De ziel zucht. ‘Deze voedingsbodem is om te aarden. Zelf ben ik het meest weg van de regenbogen.’
‘Regenbogen?’
‘Ja.’
‘Die zie ik niet, het is een beetje vaag allemaal.’
‘De vaardigheid om ze te zien leer je nog.’
‘Dus ik ben nu in de hemel?’
‘Hmmhmm…’
‘Enne… hoe leer ik dat dan?’
‘Je bevindt je in level één, de blikopener. Deze opent je blikveld op een ander niveau. De levensles die je op aarde hebt laten liggen, leer je hiero.’
‘Hiero…? Kwam je uit Rotterdam?’
‘Ja, accentloos worden gebeurt in level drie.’
@desiree Mooie clue en o wat heb ik een hekel aan level<3
Zit ik daaro nu zelluf als ik docht daddut bliksveld mot weze?
Jelle
Leuke wending die een ‘zweverig’ stukje alsnog heel aards maakt.
Oh, jee…. @Desiree. Dit mag ik wel…
Maar is het niet Je bevindt je? Ik voel me nu even tussen hiero en daaro.
Hiero is het volgens mij bevindt, want niet de je na, maar de je vóór bevindt is hier de persoonsvorm.
In de hemel wort niet op d’s, t’s en dt’s geled. Waar ben ik?
O, ja boven is een comment van mij, lily xx
@desiree: Dan maken we van “gebeurd” ook gelijk maar: gebeurt
of was dat dialect
Ach jongens, wat slordig van me. Aangepast. Dank voor jullie op- en aanmerkingen.
en dank je Lily, leuk om je hier te lezen. Dank je Hay, Levja en Jelle.
Erg grappig, Desiree en goed geschreven!