Ik ben weer veel te laat vertrokken. Ik leer het ook nooit. Weer tot acht uur blijven doorwerken en nu begint het ook nog te sneeuwen. De ruitenwissers doen hun monotone werk en af en toe verblindt een tegenligger mij. Mijn ogen zijn branderig. Dat is niet gek, als je bedenkt dat ik al vanaf zes uur ’s ochtends op pad ben…. Oei, de verkeerde weghelft! … Met een ruk corrigeer ik, maar doe het te heftig. Ik verlies de controle en de auto begint te tollen. Wanhopig probeer ik tegen te sturen. Links, rechts… het lukt niet. In een flits zie ik een boom op mij afkomen. Glas, Bloed. Ik vlieg twintig meter door de lucht. Een doffe klap. Stilte.
Dank frank (2 redenen)
Geen dank
‘k Hoop toch dat je blijft bomen hier.