Schrijf mee!
« »

Column, Communicatie, Familie

Zusterliefde

22 februari 2013 | 120w | Lisette | 3

Mijn broertje werd bijna vijf jaar na mij geboren. En ik bleek een vals kreng. Ik ontdekte wat macht was. En dat smaakte naar meer. Zo liet ik hem struikelen toen hij een wedstrijdje hardlopen dreigde te winnen. Een andere keer beweerde ik dat hij op mijn hoofd had gespuugd. Hij kreeg straf, en ik geloofde bijna zelf in mijn leugen. Onlangs vond ik een briefje waarin hij in kleuter-hanenpoten vraagt of hij “weer mag pratu, zeg asjeblief ja”. Mijn meisjeshandschrift zegt onverbiddelijk nee. Op mijn eerste (heilige!) communie staan we samen op een foto, mijn arm om hem heen. Het lijkt innig, maar ik druk hem vooral op zijn plaats. Zijn litteken draagt hij onzichtbaar. Sorry broer, voor toen.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Lisette of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

1 reactie

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »