Schrijf mee!
« »

Fictie, Liefde, Mensen, Natuur

Voyeur

14 augustus 2013 | 120w | Hay van den Munckhof | 4

Langzaam maar zeker wordt hij stijf van het lang in één houding knielen. Maar hij vertikt het om op te geven, wetend dat het stuk gras voor hem het favoriete plekje van de twee is. Net als hij zijn verkrampte knieën even wil strekken, hoort hij de geluiden waar hij al zo lang op wacht.
Daar komt het jonge paartje aan… Recht voor zijn neus… Zonder aarzeling en ongegeneerd geven ze zich over aan hun lusten.
Zo gebiologeerd is hij door het zinderende schouwspel van de twee roodharige geliefden dat hij bijna vergeet zijn camera in te stellen.
Klik… Klik… Klak…
Als het koppel verdwenen is, noteert hij zorgvuldig de exacte tijd en coördinaten.
‘Copulerende vossen’, schrijft hij er onder.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Hay van den Munckhof of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

4 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »