Scherven vlogen in het rond. Ik vloekte binnensmonds. Timo snuffelde aan het tukje porselein dat tegen zijn poten was gegleden. Papegaai Pete die al een halfuur op de bodem van zijn kooitje lag mocht niet wakker worden van mijn gevloek. Dat beest zou met zijn ‘Pééééte!’-gekwetter de drukte in mijn hoofd alleen maar erger maken. Timo stond moeizaam op en sleepte zich naar mama, die in grijze korrels op de grond lag verspreidt. Ik keek toe hoe een paar korrels aan zijn natte neus bleven plakken. Mijn lichaam kwam niet in beweging. Ik kon gewoon niet meer. Ik besloot mama even te laten rusten op de stoffige keukenvloer terwijl ik wat te eten maakte. De soep smaakte zouter dan normaal.
« Poepen voor Syrië
Monica123 zoekt creatieve zakenman »
« Poepen voor Syrië Monica123 zoekt creatieve zakenman »
Communicatie, Familie, Fictie, Mensen
Urn
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van demy floor of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
1 reactie
Reageren
« Poepen voor Syrië Monica123 zoekt creatieve zakenman »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Arbitrage)
Recent
- Er zijn nu eenmaal grenzen
- Schrijvers
- Writer’s block
- Gebonden champignonsoep
- De heer Vreeswijk – status van een staatslot
- Spookschrijvers – 2
- Spookschrijvers – 1
- Was
- Paradijspraat
- Evolutie van de mens
@Hai dochterlief, wat een zielig verhaal. Van mij krijg ej eeen hartje.
(tukje moet denk ik stukje zijn.) Als je nu nog meer gaat schrijven kan je dat zelf veranderen. xxx