Schrijf mee!
« »

Column, Fictie, Liefde

Mijn Prins

10 december 2013 | 120w | Jolanda Wolff | 5

Hij zit op de vensterbank bij de achterdeur, mijn kikvors van steen. Slungelende beentjes en op zijn kop een kroontje. Sommige mensen zien hem zitten, anderen niet. Kinderen vragen me soms: “waarom zit die kikvors daar?” Dan zeg ik: “Daar kun je maar op een manier achter komen en dat is als je hem kust”. En zie ik dan een paar grote vraagtekens in hun ogen, dan leg ik uit dat er mogelijk een prins op mijn vensterbank zit. Bijna niemand neemt mij serieus en soms wordt ik zelfs uitgelachen. Wat is dat toch met de kinderen tegenwoordig. Lezen ze geen sprookjes meer. Mijn kikvors zit er nog steeds want er is nog niemand geweest die hem een kusje gaf.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Jolanda Wolff of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

6 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »