Schrijf mee!
« »

Fictie

tijdelijk

18 november 2013 | 109w | Janneke | 2

Ik kus je koude wangen
en veeg verdwaasd mijn krullen uit mijn ogen
en voel daarbij verdwaalde tranen
Je lippen star gesloten
verhard door tijd en situatie
en toch is alles zo bekend
dat ik je niet wil missen
Je zwijgt
en ik zwijg met je
Alles is zo anders
compleet verloren hinkel ik
Totdat ik om val

Omgevallen ben ik
ik roep je
maar je antwoordt niet
je ogen zijn nog killer dan je wangen
Nog een maal
met het puntje van mijn vinger
Langs de afgeplatte ronding van je neus

Ik ken je niet meer
Ik noem je voltooid verleden tijd
en daar ben ik gelukkig mee

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Janneke of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »