“Tijdens maanlichte nachten, als je je ogen op een kiertje na dichtknijpt, kun je ze soms zien. Dansend onder de sterren, langs huizen, kades en in tuinen. Vroeger was alles hier hun domein, maar mensen hebben de natuur en mystiek verdreven. Wij hebben hun land ingepikt en volgebouwd. Ze waren bijna uitgestorven. Maar net als vossen en kraaien veroveren ze nu weer een plek in onze steden.“
“Opa, zijn ze nu stadselfjes geworden?â€
“Zeker jongen.â€
“Hoe weet jij dat ze echt zijn?â€
“Elke keer als hier iets op onverklaarbare wijze kapot gaat zijn zij het.â€
“Ik geloof er niks van.â€
“Maar als jij het niet gedaan hebt, dan moeten het toch elfjes zijn?â€
“Mmmm … misschien is het dan toch waar.â€
Leuk GJ! Het zijn altijd de elfjes of kaboutertjes die het gedaan hebben
Ik geloof niet dat ‘van hun’ correct is.
Thx Inge, ik weet niet of het fout is, maar het is in elk geval bizar lelijk. Geen idee hoe die er doorheen geglipt is. Is nu vervangen
@G.J. een lief verhaaltje.
Elfjes hebben een functie …
@Desiree Thx, ik kan ook lief zijn
Het is niet altijd bloeddorst en psychopaten
@G.J. Natuurlijk kun jij ook lief zijn, geen haar op mijn hoofd die daar aan twijfelde.
Leuk stukje, maar kleinzoon kan wel een spoedcursus logica gebruiken.
Ik vind het ook mooi geschreven, behalve dat ‘je je’ in de eerste zin. Soms is dat lastig te omzeilen, maar ik puzzel meestal net zo lang tot het me lukt…