Schrijf mee!
« »

Communicatie, Fictie, Mensen

Morgen

27 september 2013 | 120w | Hay van den Munckhof | 5

Ik buig me over het meisje dat ik langs de rotskust vind, haar gouden lokken wapperend in de wind. Geen ademhaling… Ik voel haar pols. Niets… Even aarzel ik. Dan plant ik mijn handen tussen haar borsten en begin te reanimeren.
Als ik mijn mond over de hare plaats, krijst een stem vanuit de golven.
‘Ligea, keer onmiddellijk terug. Die tweebeners zijn allemaal grijpgrage viezeriken.’

Ligeia schiet overeind. Haar staart geselt het rotsblok waarop ze ligt. Gifgroene ogen spatten vuur.
‘Spelbreekster!’ gilt ze. ‘Net nu het spannend wordt.’
Een arm schiet uit de branding, grijpt Ligeia bij de staart en sleurt haar terug in zee.
Ik blijf zitten tot de zon versmelt met de horizon. Morgen kom ik hier terug.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Hay van den Munckhof of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

21 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »