Ik buig me over het meisje dat ik langs de rotskust vind, haar gouden lokken wapperend in de wind. Geen ademhaling… Ik voel haar pols. Niets… Even aarzel ik. Dan plant ik mijn handen tussen haar borsten en begin te reanimeren.
Als ik mijn mond over de hare plaats, krijst een stem vanuit de golven.
‘Ligea, keer onmiddellijk terug. Die tweebeners zijn allemaal grijpgrage viezeriken.’
Ligeia schiet overeind. Haar staart geselt het rotsblok waarop ze ligt. Gifgroene ogen spatten vuur.
‘Spelbreekster!’ gilt ze. ‘Net nu het spannend wordt.’
Een arm schiet uit de branding, grijpt Ligeia bij de staart en sleurt haar terug in zee.
Ik blijf zitten tot de zon versmelt met de horizon. Morgen kom ik hier terug.
Het komische effect van de “serieusheid” van de ik en de “onwetendheid” van de anderen, is erg goed. Alleen zou het de ik niet moeten opvallen dat haar onderste helft verstopt ligt onder het zand?
@Saskia
Half verstopt onder het zand? Grappig dat je dat in gedachten zo invult.
Maar… dat staat er niet. De ik ziet die staart natuurlijk meteen, maar om de spanning in het verhaal te houden, vermeld ik de meerminnenstaart pas halverwege. Ik ben benieuwd of meer mensen het zoals jij lezen.
@Hay, ja, hier houd ik van. Een puntje. ‘Zij leeft’ moet dat niet ‘Ze leeft’ zijn? Het is een mooi afgerond boeiend verhaaltje.
Leuk verhaal Hay, je neemt me helemaal mee!
Ik vroeg me af waarom hij hartmassage begint, als ze wel een pols heeft. Alleen beademen lijkt mij…
Oei, mijn EHBO-herhalingscursus is toch net iets te lang geleden.
Je hebt helemaal gelijk. Eens kijken hoe ik dat nog recht kan zetten. ;-(
Oke. Zo zou het beter moeten kloppen.
Meerminnen zijn nu eenmaal koudbloedig. Dan voel je natuurlijk geen polsslag.
Wat een leuk verhaal, erg komisch en meeslepend geschreven. Wie weet ga ik morgen ook even kijken op het strand :-). Haar staart geselt het strand, mooie woordkeuze! ‘Wapperend’ zou ik (gevoelsmatig) vervangen door ‘wapperen’.
@Hay, een leuk verhaal. En nee, ik vul niet in dat ze half onder het zand zou liggen.
Kennelijk heb je al veranderingen aangebracht in het oorspronkelijke verhaal.
– plant ik mijn hand tussen haar borsten
Eén hand?
– mijn mond over de hare
Het is mond op mond beademing, niet mond over mond
– Een arm schiet uit de branding, grijpt Ligeia bij de staart
Dat moet dan wel een heel erg lange arm zijn.
Het houdt wat met die reanimatie. Is een mooi stukje.
@Ineke
Bij reanimatie plant je inderdaad eerst één vlakke hand op de onderzijde van het borstbeen. De andere hand zet je daar dan dwars op. Zo heb ik het althans geleerd.
Je neemt die mond op mond beademing denk ik te letterlijk. Als je eigen mond groot genoeg om die over de mond van het slachtoffer te plaatsen, is het een stuk makkelijk om gelijkmatig lucht in de longen te blazen. Je krijgt (net als bij een fietspomp) dan minder ‘valse lucht’.
Je opmerking over die lange arm begrijp ik wel. Maar in dit verhaaltje is natuurlijk heel veel mogelijk, dus ook een zeemeerminnenmoeder met armen van elastiek.
…een stuk makkelijker
Wat betreft de mond op mond beademing moet ik Hay gelijk geven. Ook wat betreft de plaatsing van de handen overigens, al zou ik dat zelf inderdaad ook anders verwoord hebben.
@Hay en @Frank, ja, wat betreft mond op mond beademing kan ik akkoord gaan met wat er staat, maar niet met één hand. Immers je past hartmassage toe wanneer het om kinderen gaat. (Bij heel jonge kinderen/baby’s slechts een paar vingers).
Wat er vandaag geleerd wordt op zo’n cursus kan maar zo iets anders zijn dan voorheen, maar ik zou denken dat twee handen op elkaar geplaatst worden, waarbij de vingers in elkaar gehaakt kunnen worden.
Zoals het er staat, wordt er één hand geplaatst en dan wordt er gedaan wat de cursus voorschrijft. Dat komt niet logisch over wanneer er twee handen gebruikt moeten worden.
@Hay, in een fantasieverhaal is heel veel mogelijk, zelfs het onmogelijke kan dan maar zo mogelijk lijken. Maar een arm die uit de branding schiet om iets/iemand te pakken dat meters ver verwijderd is, dat gaat er bij mij niet in.
Je hebt het hier over zeemeerminnen en daar past een arm van elastiek niet echt bij.
Ook fantasie moet uiteindelijk geloofwaardig overkomen.
@Ineke
Wat die handen betreft, heb je me overtuigd. Dat de ene hand op de andere geplaatst wordt, is inderdaad niet iets dat de lezer automatisch in zijn geest aanvult. Daar ging ik bij die zin wat te makkelijk van uit.
@Hay, ik vul juist wel automatisch in dat het om twee handen moet gaan. Dat er maar één hand genoemd wordt is daarom zo vreemd omdat de ik daarna doet wat volgens de instructies zou moeten gebeuren. Het doen wat de ik tijdens die cursus leerde lijkt te slaan op de hartmassage op zich, wat alleen bij kinderen met één hand gebeurt.
Die arm uit de branding kan echt niet, vind ik dan. Zou de lezer moeten aannemen dat het om een lange, elastieken arm ging,dat zou dat duidelijk gemaakt moeten worden. Maar er staat zelfs niet dat het een lange arm is. In plaats van branding zou je zee kunnen schrijven, dan is het voor een fantasieverhaal geloofwaardig.
@Ineke
Ik begrijp je bezwaar tegen ‘branding’, maar als je het vervangt door ‘zee’ verplaats je volgens mij het probleem alleen maar. De ik zit namelijk aan het strand, en dat wekt bij de lezer de associatie met eerst een ondiep gedeelte met branding en dan pas de echte zee.
Volgens mij kan ik die zin met de arm alleen geloofwaardiger maken door dat zandstrand te vervangen door een rotsachtige kust of zo. Dan kun je op de rand van zo’n rots best op ‘grijpafstand’ van een boze zeemeerminnenmoeder zitten. Met dat idee ga ik eens verder puzzelen.
Er is nog een reden waarom ik niet simpelweg ‘branding’ door ‘zee’ wil vervangen. Twee keer vlak achter elkaar ‘zee’ vind ik lelijk.
Ik heb er in de nieuwste versie een rotskust van gemaakt. Volgens mij kan branding nu gewoon blijven staan.
@Hay, ik vond het beeld langs die vloedlijn zo mooi dat ik er moeite mee heb het geheel naar een rots te verplaatsen. Maar inventief ben je wel.
@Ineke
Je bevestigt mijn eigen gevoel over die vloedlijn. Ik zal nog eens broeden op een oplossing die niet ten koste gaat van de mooiste vorm.
@Hay het gaat je vast lukken. Kost misschien even wat moeite, maar dan heb je ook wat