Het bos, groot, avontuurlijk, gevaarlijk. Drommen vijanden hadden het op Jan en Piet voorzien. De namen fantasieloos maar toch helden. Een stok een stengun, de hond een geallieerde leeuw.
Van boom tot boom vechtend. De slag was verschrikkelijk. Ontwortelde bomen getuigde dat bovenmenselijke krachten hadden huisgehouden.
Maar Jan en Piet waren onverzettelijk. Meerdere malen waren ze het onderspit nabij, maar iedere keer wist hun kameraadschap de overmacht te trotseren.
“Kom Jan, we moeten doorvechten!” riep Piet.
Jan kreunde maar miraculeus stond hij weer op.
“Aanvallen!” schreeuwde hij vol moed.
Geschaafd, gekneusd en een ervaring rijker zochten we de veiligheid van onze boomhut weer op. Een dikke snee brood en de ex-leger veldfles gevuld met ranja brachten vrede in het bos.
Beste tdaonp, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie