We gaan beginnen. Niemand kent de liefde beter dan muziek, niemand neemt me dat af. Klamp je vast, aan de reling van het dolende schip in het hart van de storm. Er vliegen roeispanen, reddingsvesten en stukken boegbeeld dwars door de kajuit en toch zink ik niet. Ik volg alleen het dolen van golven, mijn nek nog net boven de vloedlijn. Als ik maar lang genoeg blijf drijven, als ik overeind blijf in dit geweld, kan ik alles aan. De kalmte en de rust van het vertrouwen wat ergens diep in mezelf verstopt ligt, wrikt zich een weg omhoog naar mijn bewustzijn. Een uitgestelde beloning die het licht niet kan verdragen als er nooit een zwemles is geweest. Ik verdrink.
@Lijmstok
Voor mij is muziek de krachtigste inspirator die er is, daarom schrijf ik ook altijd met een headset op, met muziek uit allerlei genre's. Toch merk een lichte voorkeur voor Dubstep bij actiescene's, softrock bij romantiek en klassiek of heavy metal voor de rest.
Daarom is de fantastische zin: "Ik volg alleen het dolen van golven, mijn nek nog net boven de vloedlijn." zo ontzettend herkenbaar voor mij.
@Hadeke, bij het luisteren van dit nummer, kruipt het kippenvel me omhoog, zo mooi. Het is een van mijn favorieten op dit moment. Geweldig met de tekst erbij, een heel verdiend hartje.
@Lijmstok, ach was er niet bij. Sorry voor de naamsverwisseling.
@Lijmstok, schitterend gecomponeerd
Ik begrijp er niets van, maar dat maakt me helemaal niets uit. Sommige stukjes kun je alleen maar voelen.
Vraag ik me ineens af, wat nu eerder was. Muziek of tekst? Zowel bij je stukje als in het algemeen dan.