Schrijf mee!
« »

Fictie, Liefde, Mensen

Passief

2 september 2013 | 120w | G.J. van Gisteren | 16

Haar gezicht boven het mijne, lange zwarte haren beroeren mijn gelaat. Als een zwoele zomeravondbries strijkt haar adem langs mijn voorhoofd. Zacht toucheren vingers mijn wang. Met de intensiteit van een sirocco staren donkerblauwe irissen onder lange wimpers me aan. Diep, vanuit mijn onderlijf borrelt een kreun omhoog.
Glimlachend, met haar wijsvinger op mijn lippen, stopt ze me.Traag boetseert haar volle mond de woorden: “Rustig maar,†terwijl ik overeind wil komen om de zweetpareltjes op haar bovenlip te vangen. Haar tong kromt zich achter hagelwitte tanden. In slow motion bereiken de woorden mijn hersenen. Ze knipoogt. “De koorts is gezakt. Nu je hartslag nog. Kan ik nog iets voor je doen?â€
Gedwee zak ik terug in de kussens. “Nee, zuster.â€

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van G.J. van Gisteren of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

12 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »