Schrijf mee!
« »

Fictie, Mensen, Poëzie

Optiek

17 februari 2013 | 120w | G.J. van Gisteren | 8

Twee in het kwadraat,
niet vier ogen, maar
glazige kijkers naar kattenkwaad,
wazig door grijze staar.

Een bruin hoornen montuur
omvat jampotbodem dikke glazen.
Turen oude ogen zuur
naar een stel jonge dwazen.

Terwijl kinderen belletje trekken,
begint haar bloed te koken,
graag zou ze die koters nekken,
of met de openhaardpook poken.

Ze noemen haar blinde heks,
och kon ze maar weer toveren.
Niets te moeilijk of complex,
gewoon haar plekje terugveroveren.

Een spreuk om neuzen te laten verdwijnen,
inclusief de neusgaten,
net als bij dolfijnen,
een ademgat bovenop het hoofd achterlaten.

Zodat zij zelf worden geplaagd,
met een ondersteunende vinger op hun fok horen,
“Had je minder gewaagd,
dan had je nog een gok over tussen je oren.â€

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van G.J. van Gisteren of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

4 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »