Onvoorstelbaar dat je leven zo overhoop gegooid kan worden in zo’n korte tijd. De scheiding, het faillissement, de alcoholroes daarna die verlichting geeft totdat ‘ie is uitgewerkt en bonkend duidelijk maakt dat je er een probleem bij hebt gekregen. Op straat gezet, verstoten en koud. Eigen schuld, dikke bult. Meerdere schulden, meerdere bulten. Altijd gedacht baas van de wereld te zijn, mijn eigen koninkrijk opgetrokken waar ik de scepter zwaaide, neerkijkend op iedereen die minder succesvol was. Schamper lachend om de lagere orde, het uitschot van de maatschappij, slapend onder bruggen in kartonnen dozen. Nu ben ik niets meer dan hen. Schaamtevol aanvaard ik de droge boterham die de andere zwerver voor me uit de vuilnisbak haalt en ben dankbaar.
@unknownskin, hartje voor het duidelijke beeld dat je schetst, kop, romp en staart. Thema mooi verwerkt.
Mooi, triest verhaal, hartje waard !
Een prachtig verhaal. Zeer netjes geschreven.
Goed geschreven, zo met die korte zinnetjes, die je als lezer mee voert met het lot van de protagonist.
Triest en mooi tegelijk.
Dank voor jullie reacties! Hartje terug!
@unknownskin Mooi invulling van het weekthema
@unknownskin Mooi stukje. Zo kan ’t in het leven lopen. Triest, maar gelukkig eindigt het toch in nederige dankbaarheid.