Je loopt in het bos,
je gedachten er op los.
Stap voor stap,
weleens in een modderplas.
Je hebt dan een modder schoen,
nu ja niets aan te doen.
Een met de natuur,
voor lange of korte duur.
Lekker genieten,
maar dan moet het niet
gaan gieten.
Maar je loopt niet alleen,
er loopt er met jouw nog een.
samen zij aan zij,
je wijffie dicht bij.
Sinds kort onze hond mee,
niet langer met zijn twee.
Lekker even een cappuccino
en iets eten.
de magen vullen moeten
we niet vergeten.
Binnen of in de warme zon
op een terras,
dan zijn we helemaal weer
in onze sas.
Ik hoop met jouw nog vele uren,
heerlijke wandelingen
te kunnen verduren.
Knus en dan maakt die modder ook niet uit.
Mooi, maar ik zie wel een boel fouten. Mag ik ze hier opnoemen? Of anders per mail?
Lousjekoesje:
Wat zijn de fouten dan?
Dank je Levja.
– erop los (twijfel)
– wel eens (twijfel)
– modderschoen
– nu ja,
– Eén (twijfel)
– met jou
– één (twijfel)
– Samen, zij aan zij(hoofdletter moet, komma
twijfel)
– dichtbij
– Sinds kort loopt / is onze hond mee (twijfel)
– De magen vullen
– moeten we niet vergeten.
– met jou
Nell, ik vind dit een warm gedicht! Ik zie er wel wat taalfouten in zoals een ander dat bij mij zou zien maar het is mooi.
Zo Lousjekroesje je hebt het hele stuk uitgeplozen.
Dan helpt die spellingscontrole ook niet hier op 120w
Ik zal vragen of ik het veranderen kan bij de redactie.
Al hoewel ik niet in zie dat enkele woorden twijfel zijn.
Dat is toch niet erg.
En het klinkt niet raar korte zinnen,volgens mij wordt dat met poezie/gedicht ook weleens gedaan.
Nell, jouw ipv jou wordt door een spellingscontrole met de huidige stand der techniek niet gevangen, omdat beide woorden bestaan. http://www.onzetaal.nl vind ik een goede bron om je spelling te checken en je beheersing van het Nederlands te verbeteren. Het is tenslotte het basisgereedschap van de schrijver; dat moet je je eigen maken.
Voorts heeft 120w helemaal geen spellingscontrole en ben je afhankelijk van jezelf en eventueel van de spellingscontrole van je browser of tekstverwerker.
Inderdaad, de woorden met “twijfel” reken ik niet fout. Daar bedoel ik mee: ik zou het zo doen, maar ik weet niet zeker of het juist is. Hierbij vraag ik wat de rest ervan vindt.
Ik hoop vooral dat ik je hiermee kan helpen.
Ik ben zelf ook een spatie vergeten ;).
@Nell Het is niet alleen zo dat een aantal woorden in dit gedicht niet goed gespeld is. Er is meer aan de hand. Taaltechnisch gezien mankeert er nogal wat aan. Logica is ook ver te zoeken.
Het is niet zo dat omdat het een gedicht is, dat dan alles wel kan.
Eerst heb je het over een “je”. Dan komt er een “zij” bij en dan gaat het opeens over ons en de hond.
De rijmwoorden komen gezocht over, men spreekt dan over “dwangrijm” en “sinterklaasgedicht”.
Dat klinkt niet positief, maar de kritiek is gericht op jouw gedicht, niet op jou.
Je loopt in het bos,
je gedachten er op los.
Stap voor stap,
weleens in een modderplas.
Je hebt dan een modder schoen,
nu ja niets aan te doen.
Wat staat hier nu precies? Hoe kun je in het bos je gedachten erop (ja is één woord). Ja, wat? Waar gaan die gedachten op los?
Je gedachten loslopen, daar kan ik me wel iets bij voorstellen, dat zou goed kunnen in een gedicht.
Stap voor stap,
weleens in een modderplas.
Je hebt dan een modder schoen,
nu ja niets aan te doen.
Leuk als sinterklaasgedicht voor een kind, maar helemaal niet poëtisch.
Zoals al opgemerkt, modder schoen moet als één woord worden geschreven. Meervoud zou beter zijn, maar rijmt niet.
Een met de natuur,
voor lange of korte duur.
Lekker genieten,
maar dan moet het niet
gaan gieten.
Een zou beter als Eén geschreven kunnen worden. Ook deze strofe is gebouwd op dwangrijm.
Maar je loopt niet alleen,
er loopt er met jouw nog een.
samen zij aan zij,
je wijffie dicht bij.
Ook hier kan een beter als één geschreven worden, omdat het de bedoeling is dat het zo wordt uitgesproken. Nee, ook deze strofe is niet poëtisch.
Je vertelt in feite gewoon wat er gebeurt, er blijft voor de lezer niets te raden over. Het is niet beeldend geschreven.
En in de volgende strofe is het opeens ons. Met hond. Een hond die koffie drinkt, zo lijkt het.
Je zet wel een sfeer neer, maar zoals het er nu staat kun je er beter een verhaal van maken. Dan heb je geen dwangrijm nodig. Dan kan het veel natuurlijker klinken.