Pa is een zeurpiet. Als ik verrek van de honger en daar iets over zeg levert dat mij een “je weet niet wat honger is sneer” op.
En dan komt hij weer met die preek over vroeger, hoe hij honger heeft geleden voor zijn rechten en vrijheid, en niet te vergeten onze rechten en vrijheid.
Mijn zusje weet precies hoe ze pappa dan helemaal gek kan maken.
Na zo’n preek zegt ze meestal iets van: ‘Tjonge wat een verhaal, maar nu sterf ik van de dorst, jullie ook?’
Paps ontploft dan omdat hij destijds in het asielzoekerscentrum uit protest een tijd niets gedronken heeft en dat ternauwernood overleefde.
Maar dat is zo lang geleden, zoiets zou nu niet meer kunnen.
@DeFrysk Goed verhaal.
Opmerkingen:
– levert dat mij een, ‘je weet niet wat honger is,’ sneer op.
De komma’s na een en honger zijn overbodig. “je weet niet wat honger is sneer” zou je in totaal tussen dubbele aanhalingstekens kunnen zetten. Het gaat hier niet om een citaat maar om waar je de aandacht op wilt vestigen. Die woorden kun je eventueel aan elkaar verbinden middels streepjes.
Dubbele aanhalingstekens omdat je verderop in je stuk wel citeert. Komt dat allebei voor, dan is het gebruikelijk om de ene soort aanhalingstekens van de andere soort te onderscheiden door zowel dubbele als enkele aanhalingstekens te gebruiken.
Akkoord.
@DeFrysk Sneer zou nog tussen die aanhalingstekens moeten staan, omdat het deel uitmaakt van die woordgroep.
Engels is veel makkelijker :-p
Een “je-weet-niet-wat-honger-is-sneer”.
Ik vond het nu juist raar lezen omdat die sneer ook tussen de aanhalingstekens stond… Nou ja.
Goed stuk in elk geval. Die opmerking ‘sterf van de dorst’ deed me glimlachen. Leuk zo’n bijdehandte zus.
En de laatste zin zegt ook heel veel.
Goed stuk.