Hoeveel tegenslag kun je verdragen? Hoe diep en zwart moet die put zijn als je zeker weet dat je niet meer wilt? Dat je je tweeling van bijna 16 en je vrouw achterlaat op maandagochtend om half zeven met het vaste besluit om nooit meer thuis te komen? En hoe weinig weet je eigenlijk als familie over de zielenroerselen van je naasten?
Gisterochtend belde mijn ex-man. Zijn broer werd al 24 uur vermist. Van de aardbodem verdwenen.
De meest bizarre scenario’s schoten meteen door mijn hoofd. Gisteravond is hij gevonden. Helemaal alleen in een bos. De familie en ook mijn kinderen achterlatend in totale chaos. Ik huil voor hen.
Ik hoop dat Henk de rust heeft gevonden die hij zocht.
Jeetje! Wat triest…