Nog steeds moet ik eraan wennen. De vriendjes van mijn zoon doen het allemaal, hoe vaak ze hier ook al geweest zijn. Allemaal komen ze langs de voorkant, en bellen keurig aan. In mijn jeugd was dat anders: goed volk kwam achterom. De verkopers en officiele mensen belden aan. Met de buren praatten we via onze achtertuinen. Kwamen ze een keer langs de voorkant, dan leken het andere mensen. Tegenwoordig hebben we hoge schuttingen en poorten die op slot gaan. Toch hangt er bij ons een bordje op de keukendeur aan de achterkant. “Welkom” staat erop. Volgens mijn vrienden uit de Randstad is het dus niet vreemd dat er al drie keer is ingebroken. Waar is het goede volk gebleven?
« Sound of Music
Wind vangen »
« Sound of Music Wind vangen »
Column, Communicatie, Mensen
Goed volk
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Lisette of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
5 reacties
Reageren
« Sound of Music Wind vangen »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Nieuweling)
Recent
- Uitroeien
- Scherpe pen
- Botrytismewat
- Ogen groter dan de maag
- Zwaarden en schrijvers 2
- Zwaarden en schrijvers 1
- Er zijn nu eenmaal grenzen
- Schrijvers
- Writer’s block
- Gebonden champignonsoep
Goed geschreven Lisette. Helaas is je invalshoek al niet zo origineel meer, maar dat neemt niet weg dat het een leuk herkenbaar sfeerbeeld is
tja, Inge, ik lees nooit de andere bijdragen voordat ik mijn eigen stukje heb geschreven. Dan voelt het toch altijd origineel!
Ja, zou ik ook wel eens willen weten. Waar???
Als ik iets plaats, lees ik ook lang niet altijd de voorgaande stukjes. Bij sommige woorden is de kans dat je vanuit hetzelfde idee schrijft nu eenmaal groter. Dat hoort er gewoon bij. Zelfs als je denkt iets unieks geschreven te hebben, is dat meestal niet waar.
@Lisette, daarom lees ik juist wel de stukjes, om iets te schrijven wat nog niemand heeft gedaan. Helaas lukt dat niet altijd. Toch is jouw stukje heel herkenbaar en daarom ook weer leuk.