Schrijf mee!
« »

Cultuur, Maatschappij, Mensen

#followed

3 maart 2013 | 119w | Corine Nugteren | 4

Ik rijd van Rotterdam naar Delft. Het is donker. De auto achter me zit dicht op me. Hij haalt me in, ik kijk opzij, vier “mannen” zwaaien en grijnzen naar me. Vlak voor me voegen ze weer in. Ze minderen snelheid. Ik, noodgedwongen, ook.

Als de snelheid mij te laag wordt ga ik er voorbij. Ik kijk niet opzij. Weer zitten ze vlak achter me. Weer halen ze me in. Weer minderen ze snelheid. Ik haal in en het “spel” herhaalt zich.

Uiteindelijk neem ik op letterlijk het allerlaatste moment de afslag Delft-Zuid. Eigenlijk te laat, maar mijn Renaultje 4 laat mij niet in de steek.

Ontsnapt. Waaraan?

Mijn hart bonst en ik rijd, veel te hard, naar huis.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Corine Nugteren of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

3 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »