Dochterlief leert de kaasschaaf hanteren. Met een heel serieus gezichtje, puntje van de tong een beetje buiten de mond schaaft ze het eerste plakje eraf. Het is de paraffinekorst. “Dat is plastic hè mam?â€, vraagt ze aan mij. De opmerking werpt me gelijk terug naar een bijna vergeten jeugdherinnering.
Met een verwrongen gezicht zat mijn opa aan tafel. Zijn mond wat scheef open gezakt, zijn handen beefden, een onbelegde boterham lag op zijn bord. Hij weigerde iedere vorm van hulp, was heel goed zelfredzaam. “Plastic is niet te eten opaâ€, waarschuwde ik hem voorzichtig toen hij een plakje van het deksel van de pindakaaspot probeerde te schaven. Opa had alleen moeite met combineren, wist heus hoe de kaasschaaf te hanteren.
ja, ook herkenbaar, het niet meer precies weten
Dank voor je reactie @José