Trots staar ik naar mijn werkterrein. Mede door mijn inspanningen staat alles er pico bello bij. Wat een schatten bevat het land; één en al kleurrijke verleiding. De hagelwitte pracht van de bloemkool. De aardbeien zo aanlokkelijk rood. De worteltjes met hun oranje kopjes net boven de zwarte grond.
Zelf steek ik maar lelijk af bij mijn moestuin. Moeders mooiste kun je mij met geen mogelijkheid noemen. Mijn kleding is gebleekt door de zon en gescheurd door de wind. Mijn strooien hoed is half over mijn ogen gezakt. Allerminst verleidelijk.
Het deert me niets. Mijn uiterlijk schept mij juist veel voldoening. Immers, hoe afschrikwekkender ik er uitzie, hoe beter het is. Ik ken mijn plaats. “Scheer je weg, jij lelijkerd!”
Leuk, Irma!
I love deze lelijkerd.
Hij is leuk Irma. Aan zo’n lelijkerd heb je wat
Ik moest meteen denken aan die van The Wizard of Oz.
@Irma, die neemt zijn taak nog een serieus. Leuk verteld mede doordat de clou op zich laat wachten.