Schrijf mee!
« »

Communicatie

De hersenschim die ik ben

4 november 2013 | 120w | liedelet | 7

Als spinnendraden in mijn hoofd, mist die niet verdwijnt.
Flarden van beelden, niet in kleur maar in gebroken sepia.

Zijn streling kan ik niet plaatsen, haar kus voelt afstandelijk aan.

Ik aai de bekleding van de kussens op de bank, zo zacht dat het mij troost.
Ik wil mijn hoofd neerleggen. Ik wil wiegen in de armen van een moeder. Ik wil me koesteren in de melodie van slaapliedjes.

Mijn moedergevoel vormt zich naar het kind. Ik begrijp de omslag niet, de verandering van mijn gevoel. Daar waar ik zorgde, nemen anderen het van mij over. Ze wassen me, ze voeren me.
Ik laat het maar gaan, wat moet ik anders? Alles wat ik zie, zijn niet meer dan hersenschimmen.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van liedelet of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

13 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »