Zijn lunch bestaat uit een stukje snelweg met doorgetrokken streep. Hij haalt nooit niet in. Ook geen tijd. Meestal stopt hij een kwartiertje. Zomaar even met zichzelf en de radio. Misschien een verlopen krantje erbij met vervaagde nieuwtjes. De ruitenwissers vegen de voorruit schoon. De binnenkant is beslagen. Met zijn vinger tekent hij een naam. Niet afgekort. Haar volle naam is mooier. De klank is ook anders als hij haar naam hardop uitspreekt. Zijn telefoon lijkt een stille display. Geen berichten of gemiste oproep. Hij neemt een hap uit zijn boterham. De lauwe melk uit de thermoskan verzacht zijn keel. Hij schraapt zijn verlangen weg. De wegen roepen. Achter zich laat hij het vergaande asfalt. Ooit neemt hij de brug.
Mooi verhaaltje. Ik ben een voorstander van korte zinnen.
Wat taaldingetjes:
erbij
voorruit
Ik snap niet dat er geen tijd is om in te halen?
Ik zie de taaldingetjes ook … maar ik kan ze helaas niet meer veranderen. Ik ben mijn wachtwoord vergeten en ik kan dus nu niet meer inloggen. En dus ook niets meer aanpassen.
@Jolanda je kunt hier (met behulp van je gebruikersnaam of e-mail adres) een nieuw wachtwoord aanvragen.