Schrijf mee!
« »

Communicatie, Eten & drinken, Fictie, Mensen

Titanic

26 maart 2013 | 120w | Gerda Hulsebos | 3

We hadden afgesproken op de veerboot. De stevige bries noodzaakte iedereen om binnen te zitten. Afspraakjes maken met onbekenden was eigenlijk niets voor mij. Ik keek oplettend om me heen of ik al iets bekends zag. Plotseling herkende ik het afgesproken teken en wenkte degene die op zoek was naar mij. Terwijl de boot stampend door de felle wind slingerde kwam mijn ‘date’ moeizaam aan mijn tafeltje aanschuiven. IJsklontjes rinkelden in het meegenomen glas terwijl ons contact aarzelend op gang kwam. Ineens hoorde ik ijs kraken. Vreselijk! Titanicaanse ijsbergen doemden op voor mijn geestesoog.
Mijn hoop zonk onmiddellijk naar de bodem; deze ijsklontjeskraker zou niet mijn reisgezel worden!
Te laat besefte ik dat ik liever solo van mijn reis genoot.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Gerda Hulsebos of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

22 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »