Bang uitgevallen ben ik zeker niet. Nee, om de dooie dood ben ik nog niet bang. Dat heb ik al wel aangetoond. Mensen moet me niet storen, want dan gaat het er op. Ik laat me op straat nooit niet beledigen. Desnoods met mijn Volvo V40 Sport er achter aan, antiek als die bijna is. Welke bocht ook, ik neem ‘m met grote snelheid. Ik ben nergens bang voor. Behalve….
Er is één ding waar ik niet aan begin, iets wat me de stuipen op het lijf jaagt.
Over de Afsluitdijk rijden. Eén rechte lijn.
Als het geëist zou worden kon ik nauwelijks meer iets. Dan werd ik wat mijn auto zou moeten zijn, een oud verroest vehikel zonder snelheid.
@pimmynl Dit stuk leest niet prettig. Ik vraag me af of je de fouten expres gemaakt hebt.
Fouten zijn expres gemaakt.
@pimmynl ik probeer de bedoeling van de fouten te vatten.
Heb jij je verplaatst in een of andere verbale sukkel?
Zo ja vanwaar de stijlbreuk in het vervolg?
Zo nee, wat dan wel?
Je hebt gelijk. Er zit niet echt een bedoeling achter. Eigenlijk is 120 woorden te weinig. Dat leidt af.
Hier een langere versie van verhaal
http://www.literairwerk.nl/werk/afsluitdijk
Dank voor je reactie.
@pimmynl Of ik nu de korte versie lees of de iets langere, het blijf een stuk dat niet lekker leest.
Dat je als schrijver probeert je in de personage van de ik-figuur te verplaatsen, is duidelijk. Wat niet duidelijk is, dat is dat de tweede helft van het verhaal “normaal” is geschreven. In het stuk ontbreekt het aan info om die fouten te kunnen begrijpen.
In dat geval begrijp ik je niet. Normaal?
De tweede helft bevat niet van die fouten die zeer in het oog lopen. ‘Wat’ zou ‘dat’ moeten zijn, maar buiten dat ademt het een andere sfeer dan de eerste helft. In taalkundig opzicht.
@pimmynl Ik vind het nu een onevenwichtige stuk. ik haak af door de – ook nog eens door Ineke aangegeven – stijlbreuk.
Wat ik nu niet vat is, waarom jij deze zinnen in gemankeerd Nederlands hanteert:
– Mensen moet me niet storen, want dan gaat het er op.
– Ik laat me op straat nooit niet beledigen.
Jel, Ineke, ik respecteer jullie mening, maar ik zie die stijlbreuk niet zo. Bij het je voorstellen van iets wat je beangstigend vindt, verandert je focus en daardoor je manier van denken.
@pimmynl Wanneer je je iets voorstelt dat je zelf als beangstigend ziet, verandert niet gelijk je focus en zeker niet je manier van denken. Daar kan verandering in komen wanneer je terechtkomt in een aanval van angst. Wanneer je in paniek raakt. Maar zelfs dan verandert je normale spraak- en woordgebruik niet. Behalve dan dat je halve zinnen kunt kan zeggen, kunt gaan vloeken en schelden terwijl je dat nooit doet. Grammaticale fouten welke je normaal gesproken nooit maakt, zul je dan ook niet maken.