Hij staat voor het half open raam, als de eerste regendruppels zachtjes naar beneden vallen,zijn mond maakt de woorden maar kan alleen maar stamelen, als hij ziet hoe haar witte satijnen negligé danst op het ritme van de wind. Hij denkt aan vannacht en hoe hij voorzichtig de bandjes van haar schouders naar beneden rolde. Hij voelt zijn boxershort strakker trekken als hij haar lange blonde haren als natte sliertjes op haar wang ziet kleven, haar tong langs haar lippen ziet gaan om met haar ogen dicht de zoete middag regendruppels te proeven die zijn over gegaan in hevige pijpenstelen, en de contouren van haar rondingen laat verschijnen terwijl ze de steeds natter wordende was sensueel van de waslijn haalt.
Dit stukje Ãs een metamorfose, toch? van was naar nacht, van drup naar regen en terug naar…prachtig
Nou Gerben , nu je het zo samenvat… zit er idd iets van metamorfose in. Had het zelf zo nog niet bekeken.