Ze onthecht zich. Ze laat los wat niet meer nodig.
Ik sla haar gade. Ik volg haar gang.
“Ik voel mij gebonden aan mijn muren. Aan mijn muren binnenin”
Vanaf mijn bank gaat haar idee, voor het eerst de ether in.
Ik zoek naar wegen waarop te lopen en denk voorzichtig met haar mee.
Van abstract naar concreet gegaan. Als vanzelf uit haar idee ontstaan.
Ze ontdoet zich. Ze legt af wat overbodig.
Ik sla haar gade. Volg haar gang.
Vanuit haar woorden gaat haar plan, voor het eerst de wereld in.
“Zou ik kunnen. Kunnen leven. Met thuis hier binnenin..?”
« Uit het diepe, deel 2
Een avondje Wendy »
« Uit het diepe, deel 2 Een avondje Wendy »
Maatschappij, Mensen
Stadsnomade
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Shana of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
4 reacties
Reageren
« Uit het diepe, deel 2 Een avondje Wendy »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Hallucinatie)
Kometen door Ron de Haas
Reacties
- Ron de Haas: @Levja Dankjewel! Ja, de muziek van Robert Long is geweldig… Prachtige teksten en meeslepende...
- Han Maas: @Luc. Het is maar een detail, hoor.
- Luc Verschuren: @Han. Dank voor je reactie, Han. Iets aangepast…
- Han Maas: @Levja. Dank je. Ik denk toch dat het verstandigste is niet ver de zee in te gaan. Zeker niet als ervoor...
- Levja: Goed stuk, Han. De laatste dagen heb ik pas geleerd hoe gevaarlijk muien zijn en hoe er mee om te gaan. Wat...
- Han Maas: @Luc. Aardig tafereeltje. Ik denk niet dat de mixer zelf de tegels raakt.
- Han Maas: @Luc. Afwisseling kan geen kwaad.
- Levja: Mooi stukje, Ron. Ik denk vaak in muziek en poëzie en ik hoorde dus direct ‘Vanmorgen vloog ze...
- Willem Olierook: @Levja, dank en ja ‘muts’ is veel poëtischer :-)
- Levja: Een wervelend stukje weer, vorstelijk en toch aards. Tenslotte moeten we allemaal wel eens vomeren. Ik ga...
- Willem Olierook: @Mien, ah, werkt dat zo? :-)
- Willem Olierook: @Luc, dank. @Ewald, ik geef (me) over :-)
- Ewald Hagedorn: Willem, zelfs de nar verspreekt zich nu en dan … fomeren – vomeren
- Luc Verschuren: @Willem. Beproefde remedie. Succes Willem!
- Willem Olierook: @Luc&Lisette, dank voor jullie waardevolle tips!
Recent
- Stroming
- De eendagsvlieg
- De koning, de nar en de wervelwind
- Wervelwindjes
- Meegesmokkeld
- Willem wervelwind
- Kabouter Vleermus spreekt
- Tussentijd
- Deadline
- Pure eenvoud
Is er een vogeltje uit huis gevlogen?
It’s the other way around. Het vogeltje staat op het punt haar huis te laten vliegen..
Hmm, haar huis te laten vliegen?
Daar ga ik even over nadenken.
Je lichaam is het huis van je brein.
Je brein zat vast in een denkpatroon.
Je verplaatst het lichaam en daarmee je brein.
Je brein krijgt een nieuw uit/inzicht.
Er is angst voor het onbekende.
Die angst is misplaatst en daarmee overwonnen.
Na deze overwinning is uitvliegen niet meer nodig.
Het was slechts een gedachte.
De nomade heeft de stad overwonnen.
Daar zit je dan op de bank.
Te bedenken of het kan.
De muren van gedachten te laten vallen.
Grenzenloos reizen in je hoofd.
It`s an other way to go around.
Uw verhaaltje intrigeert!
Het lichaam is het huis van veel
Maar wat het lichaam niet herbergen kan
Is dat wat niet te vatten valt in taal
We doen een poging tot (ziel, bewustzijn, geest)
Maar de werkelijke spijker op zijn kop..
Zullen we nooit slaan.
En gedachten zijn de grootste muren ooit ‘bedacht’
Ze neerhalen is een klus alleen te klaren door de kleinste ‘denkers’..