Ze onthecht zich. Ze laat los wat niet meer nodig.
Ik sla haar gade. Ik volg haar gang.
“Ik voel mij gebonden aan mijn muren. Aan mijn muren binnenin”
Vanaf mijn bank gaat haar idee, voor het eerst de ether in.
Ik zoek naar wegen waarop te lopen en denk voorzichtig met haar mee.
Van abstract naar concreet gegaan. Als vanzelf uit haar idee ontstaan.
Ze ontdoet zich. Ze legt af wat overbodig.
Ik sla haar gade. Volg haar gang.
Vanuit haar woorden gaat haar plan, voor het eerst de wereld in.
“Zou ik kunnen. Kunnen leven. Met thuis hier binnenin..?”
« Uit het diepe, deel 2
Een avondje Wendy »
« Uit het diepe, deel 2 Een avondje Wendy »
Maatschappij, Mensen
Stadsnomade
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Shana of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
4 reacties
Reageren
« Uit het diepe, deel 2 Een avondje Wendy »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Bladwijzer)
Reacties
- Han Maas: @José. Je zult maar zo’n brief krijgen…
- Han Maas: @Cora. Prima zo!
- Cora Leek: Berdien, je kunt blijkbaar eindeloos putten uit menselijk leed. Ontroerend stukje.
- Cora Leek: @Han, dank voor je reactie. Je hebt gelijk met het opzuigen van kennis. Ik heb de tekst aangepast. Ook de...
- NeleDeDeyne: (*Duivelse wetstraat-parasiet-achtige wezens, die zich voordoen als menselijke regeringsleiders.)
- Han Maas: @Cora. ‘en zoog hij in barre omstandigheden kennis in zich op…’ – en zoog hij in...
- Han Maas: @Alice. Een mooi verhaaltje. tekort kwamen – tekortkwamen
- Han Maas: @Cora en @Alice. Hartelijk dank. De heer Vreeswijk moet nog een paar keer terugkomen bij de dokter.
- Cora Leek: Het is zo belangrijk dat een kind tot bloei komt op zijn eigen manier. Hoeveel jongeren belopen eigenlijk...
- Berdien Blaak: Cora: je mag toch ook niet meer minder perfect en veelbelovend zijn? Mooi dat je zo een ander soort...
- Frank: Gefeliciteerd :)
- Alice: Ik vermoed het laatste, uit onwetendheid en onbegrip misschien wel. Mooi dat de jongen zijn eigen weg heeft...
- Alice: Ik hoop dat ook! Een goede hoosbui doet een cactus bloeien, toch? Er wordt weer regen voorspeld…
- Alice: Geweldig! Je zette mij even op het verkeerde been, en dat in 120 woorden. Ik vrees voor meneer dat de dokter...
- Alice: Dan blijft er slechts ‘mis’ over. Lang niet mis voor feestdagenvrezers. Hoop dat hij in januari...
Recent
- Schoondochters en kerst
- De Engelsen op hun retour
- Verdord verleden
- Stom, stom, stom, stom, zeg het en passant, please
- Fatsoenlijk humanitair
- Energy is uit licht opgebouwd
- Wijkverhaal 12 De leraar
- Er was eens
- Bijna voorbij
- De heer Vreeswijk blijft liever even staan
Is er een vogeltje uit huis gevlogen?
It’s the other way around. Het vogeltje staat op het punt haar huis te laten vliegen..
Hmm, haar huis te laten vliegen?
Daar ga ik even over nadenken.
Je lichaam is het huis van je brein.
Je brein zat vast in een denkpatroon.
Je verplaatst het lichaam en daarmee je brein.
Je brein krijgt een nieuw uit/inzicht.
Er is angst voor het onbekende.
Die angst is misplaatst en daarmee overwonnen.
Na deze overwinning is uitvliegen niet meer nodig.
Het was slechts een gedachte.
De nomade heeft de stad overwonnen.
Daar zit je dan op de bank.
Te bedenken of het kan.
De muren van gedachten te laten vallen.
Grenzenloos reizen in je hoofd.
It`s an other way to go around.
Uw verhaaltje intrigeert!
Het lichaam is het huis van veel
Maar wat het lichaam niet herbergen kan
Is dat wat niet te vatten valt in taal
We doen een poging tot (ziel, bewustzijn, geest)
Maar de werkelijke spijker op zijn kop..
Zullen we nooit slaan.
En gedachten zijn de grootste muren ooit ‘bedacht’
Ze neerhalen is een klus alleen te klaren door de kleinste ‘denkers’..