Ze onthecht zich. Ze laat los wat niet meer nodig.
Ik sla haar gade. Ik volg haar gang.
“Ik voel mij gebonden aan mijn muren. Aan mijn muren binnenin”
Vanaf mijn bank gaat haar idee, voor het eerst de ether in.
Ik zoek naar wegen waarop te lopen en denk voorzichtig met haar mee.
Van abstract naar concreet gegaan. Als vanzelf uit haar idee ontstaan.
Ze ontdoet zich. Ze legt af wat overbodig.
Ik sla haar gade. Volg haar gang.
Vanuit haar woorden gaat haar plan, voor het eerst de wereld in.
“Zou ik kunnen. Kunnen leven. Met thuis hier binnenin..?”
« Uit het diepe, deel 2
Een avondje Wendy »
« Uit het diepe, deel 2 Een avondje Wendy »
Maatschappij, Mensen
Stadsnomade
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Shana of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
4 reacties
Reageren
« Uit het diepe, deel 2 Een avondje Wendy »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Lotus)
Reis door Willem Olierook
Recent
- Net iets beter
- De vetkuif en de pony
- Voorlopers
- Cultuur
- Henkie
- Uit fietsen: 24 km h
- Ondervragingstechnieken
- Kunstbloemen en vegetarische rookworst
- Ieder zijn hobby
- Vrij saillant wel, oftewel Bill met de melkcampagne (tjonge tjonge)
Is er een vogeltje uit huis gevlogen?
It’s the other way around. Het vogeltje staat op het punt haar huis te laten vliegen..
Hmm, haar huis te laten vliegen?
Daar ga ik even over nadenken.
Je lichaam is het huis van je brein.
Je brein zat vast in een denkpatroon.
Je verplaatst het lichaam en daarmee je brein.
Je brein krijgt een nieuw uit/inzicht.
Er is angst voor het onbekende.
Die angst is misplaatst en daarmee overwonnen.
Na deze overwinning is uitvliegen niet meer nodig.
Het was slechts een gedachte.
De nomade heeft de stad overwonnen.
Daar zit je dan op de bank.
Te bedenken of het kan.
De muren van gedachten te laten vallen.
Grenzenloos reizen in je hoofd.
It`s an other way to go around.
Uw verhaaltje intrigeert!
Het lichaam is het huis van veel
Maar wat het lichaam niet herbergen kan
Is dat wat niet te vatten valt in taal
We doen een poging tot (ziel, bewustzijn, geest)
Maar de werkelijke spijker op zijn kop..
Zullen we nooit slaan.
En gedachten zijn de grootste muren ooit ‘bedacht’
Ze neerhalen is een klus alleen te klaren door de kleinste ‘denkers’..