Ze onthecht zich. Ze laat los wat niet meer nodig.
Ik sla haar gade. Ik volg haar gang.
“Ik voel mij gebonden aan mijn muren. Aan mijn muren binnenin”
Vanaf mijn bank gaat haar idee, voor het eerst de ether in.
Ik zoek naar wegen waarop te lopen en denk voorzichtig met haar mee.
Van abstract naar concreet gegaan. Als vanzelf uit haar idee ontstaan.
Ze ontdoet zich. Ze legt af wat overbodig.
Ik sla haar gade. Volg haar gang.
Vanuit haar woorden gaat haar plan, voor het eerst de wereld in.
“Zou ik kunnen. Kunnen leven. Met thuis hier binnenin..?”
« Uit het diepe, deel 2
Een avondje Wendy »
« Uit het diepe, deel 2 Een avondje Wendy »
Maatschappij, Mensen
Stadsnomade
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Shana of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
4 reacties
Reageren
« Uit het diepe, deel 2 Een avondje Wendy »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Xylometer)
Roetveeg Vrijdag door Han Maas
Reacties
- Han Maas: @Rop. Als opgroeiend kind in de jaren 60 ben ik heel wat gewend. Algauw stonden we als jochies na het...
- Rop Pengar: @Rosie. Een (tevens het) antwoord; het ei! Toelichting: de vraag is niet wie was er eerder de kip of het...
- rop pengar: @Han. Even de zusjes opgezocht, het was me totaal onbekend moet ik toegeven. Van mij mogen ze. Echter de...
- rop pengar: @Diede. Nee, ik wil je op geen enkele manier kwetsen, dat voorop gesteld. Nuchter bezien is het antwoord...
- Levja: Goed stuk,Lisette. De ‘waarom’-vraag zouden we vaker dienen te stellen. Aan onszelf en mensen om...
- Han Maas: @Rop. Ach, natuurlijk. Dank voor je uitleg.
- lisette: @Diede: dank voor je waardering en herkenning!
- Rop pengar: @Han. De vraag die gesteld wordt is de vraag voorafgaand aan het veel belovende fenomeen beter bekend als...
- Diede: Mooi stukje, lekker om te lezen! Vooral omdat het (voor mij in ieder geval) ook zo herkenbaar is. Als je een...
- Han Maas: @Rop. Een leuk en waar stukje. Wat ik mij wel afvraag, welke vraag wordt er gesteld? verblijft volgt...
- Han Maas: @Rop. Je gevoelige en mooie reactie stemt me blij. Hartelijk dank daarvoor.
- Rop pengar: @Han ; Uiterst respectvol, liefdevol, geschreven door een fijn mens. Hij zou het beslist eens zijn...
- Han Maas: @Rop. Geen probleem!
- rop pengar: @Han, o jee ! Han, mijn nederige excuus ! Ik had het moeten zien. Niet minder is de waardering ! Dank je...
- Ewald Hagedorn: Rop, de eer komt Han toe.
Recent
- Ontluikend boeket
- Een vraag
- De Sekszusjes kleien er lustig op los
- Een zekere onzekerheid
- De rospot
- Vrijheid van zwijgen
- Mijn grote vraag
- Levensvragen
- Boy meets girl
- Lager Weserlust in Bremen – een niet gestelde vraag
Is er een vogeltje uit huis gevlogen?
It’s the other way around. Het vogeltje staat op het punt haar huis te laten vliegen..
Hmm, haar huis te laten vliegen?
Daar ga ik even over nadenken.
Je lichaam is het huis van je brein.
Je brein zat vast in een denkpatroon.
Je verplaatst het lichaam en daarmee je brein.
Je brein krijgt een nieuw uit/inzicht.
Er is angst voor het onbekende.
Die angst is misplaatst en daarmee overwonnen.
Na deze overwinning is uitvliegen niet meer nodig.
Het was slechts een gedachte.
De nomade heeft de stad overwonnen.
Daar zit je dan op de bank.
Te bedenken of het kan.
De muren van gedachten te laten vallen.
Grenzenloos reizen in je hoofd.
It`s an other way to go around.
Uw verhaaltje intrigeert!
Het lichaam is het huis van veel
Maar wat het lichaam niet herbergen kan
Is dat wat niet te vatten valt in taal
We doen een poging tot (ziel, bewustzijn, geest)
Maar de werkelijke spijker op zijn kop..
Zullen we nooit slaan.
En gedachten zijn de grootste muren ooit ‘bedacht’
Ze neerhalen is een klus alleen te klaren door de kleinste ‘denkers’..