Ze onthecht zich. Ze laat los wat niet meer nodig.
Ik sla haar gade. Ik volg haar gang.
“Ik voel mij gebonden aan mijn muren. Aan mijn muren binnenin”
Vanaf mijn bank gaat haar idee, voor het eerst de ether in.
Ik zoek naar wegen waarop te lopen en denk voorzichtig met haar mee.
Van abstract naar concreet gegaan. Als vanzelf uit haar idee ontstaan.
Ze ontdoet zich. Ze legt af wat overbodig.
Ik sla haar gade. Volg haar gang.
Vanuit haar woorden gaat haar plan, voor het eerst de wereld in.
“Zou ik kunnen. Kunnen leven. Met thuis hier binnenin..?”
« Uit het diepe, deel 2
Een avondje Wendy »
« Uit het diepe, deel 2 Een avondje Wendy »
Maatschappij, Mensen
Stadsnomade
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Shana of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
4 reacties
Reageren
« Uit het diepe, deel 2 Een avondje Wendy »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Spijker)
Jack door Ewald Hagedorn
Reacties
- Ewald Hagedorn: @Levi. Leuk en lekker bizar. Het Nederlands wat krakkemikkig, maar dat begint te wennen en hoort...
- Levja: Mijn moeder heeft mij altijd geleerd om nooit te vloeken. Zij heeft mij duidelijk gemaakt dat ik mij in...
- Han Maas: @Ewald. Ik heb alleen maar via een column voor het eerst hierover geschreven, omdat ik dat wilde. Eind...
- Ewald Hagedorn: @Han. Misschien een flauwe opmerking, maar toch: eind 2018 ben jij drie keer in een tijdsbestek van...
- Han Maas: @Ewald. Bespaar me je statistieken. Het gaat mij ABSOLUUT niet om personen. Ik zeg niet dat jij geen enkele...
- Ewald Hagedorn: @Han. In de laatste zes weken ben ik toevallig vier keer de weekwinnaar geweest. Geen enkele keer...
- Han Maas: @Ewald. ‘Karma gewogen…’ Tjonge. Ewald, citeer dan wel volledig. Ik schrijf verder:...
- Ewald Hagedorn: @Han. Ik ken 120w nu bijna vier jaar en dikwijls heb ik mij verbaasd over de weekwinnaar, zo ook...
- Han Maas: @Ewald. Een retorische vraag: je leest wat er staat.Ik heb juist gekozen om het in een verhaaltje kenbaar...
- Ewald Hagedorn: @Han. Proef ik een onderliggende boodschap? Een bericht aan de redactie sorteert misschien meer...
- Ewald Hagedorn: @Han. Wie weet is er een lotgenotenpraatgroep.
- Ewald Hagedorn: Zonder bril.
- Ewald Hagedorn: Graag gedaan, Elsbeth.
- Han Maas: @Ewald. Een onverwerkt spijkerverleden.
- Mien: Goed gezien.
Recent
- Hoe zou ik vandaag heten als ik 15 was?
- Luther komt stellingen tekort (3) – slechts 120 woorden
- Hobbyist
- Waar de lucht het land kust
- telefoon
- Bieslook
- Verstek
- Toffeldiertje
- Pantoffeltijd
- Columbus’ Christoffeltaart
Is er een vogeltje uit huis gevlogen?
It’s the other way around. Het vogeltje staat op het punt haar huis te laten vliegen..
Hmm, haar huis te laten vliegen?
Daar ga ik even over nadenken.
Je lichaam is het huis van je brein.
Je brein zat vast in een denkpatroon.
Je verplaatst het lichaam en daarmee je brein.
Je brein krijgt een nieuw uit/inzicht.
Er is angst voor het onbekende.
Die angst is misplaatst en daarmee overwonnen.
Na deze overwinning is uitvliegen niet meer nodig.
Het was slechts een gedachte.
De nomade heeft de stad overwonnen.
Daar zit je dan op de bank.
Te bedenken of het kan.
De muren van gedachten te laten vallen.
Grenzenloos reizen in je hoofd.
It`s an other way to go around.
Uw verhaaltje intrigeert!
Het lichaam is het huis van veel
Maar wat het lichaam niet herbergen kan
Is dat wat niet te vatten valt in taal
We doen een poging tot (ziel, bewustzijn, geest)
Maar de werkelijke spijker op zijn kop..
Zullen we nooit slaan.
En gedachten zijn de grootste muren ooit ‘bedacht’
Ze neerhalen is een klus alleen te klaren door de kleinste ‘denkers’..