Schrijven is schrappen: in gedichten herschrijf ik mijn leven. Ik schrap en schaaf en neem de beitel in de hand. Hier nog een hoekje, daar nog even met schuurpapier over heen. In een spiegel bekijk ik het resultaat en realiseer me dat er nog meer weg kan. Spugend boven de wcpot gooi ik nog meer uit me, het spoelt weg, door het riool in oneindige lange buizen vol ratten. Moeizaam kruip ik achter de computer en delet nog meer overbodige woorden, doe een greep in de letters, weg ermee. Overblijft wat huid over botten, een wandelend skelet, een schim van bloeiende leven. Net nog ruimte voor de laatste tien woorden: men moet de kip met de gouden eieren niet slachten.
Beste meta fern, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie