Schrijf mee!
« »

Fictie

Mutaties

27 november 2012 | 120w | Hay van den Munckhof | 0

Tussen hoge keizervarens vind ik de verknipte resten van de boswachter. Ik verstijf. Mutantkrabben, ook hier!
Ik film het lijk en loop behoedzaam terug naar de open plek, waar de zon de manshoge monsters op afstand houdt en ik de politiezeppelin op kan roepen.
Het bos is doodstil, alsof al het leven plots uit angst pantoffels draagt.
Klik … klak … klinkt het achter mij. In blinde paniek sprint ik naar voren. Iets raakt mijn kuit. Ik negeer de pijn in mijn zwoegende longen en ren als een razende verder, tot ik door struikgewas breek en hijgend stilsta op de open plek.
Langs de bosrand zie ik scharen blikkeren. En het is bijna avond! Koortsachtig tast ik naar mijn mobiel. Vergeefs …

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Hay van den Munckhof of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

15 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »