Schrijf mee!
« »

Communicatie, Mensen, Natuur

Kitten

30 september 2012 | 117w | Marja Wouters | 6

Wachtend op vliegveld Kuala Lumpur lig ik op ’n bank, loop langs winkeltjes, vergiftig mezelf in het rookhok en kijk, kijk naar al die mensen met al hun koffers. Waar gaan ze heen, wat slepen ze mee, het interesseert me niet.

Murw van moeheid stort ik in stoel en zie een brede vrouw met een kleine koffer naast zich. Plots merk ik dat er vanuit de koffer ogen naar me kijken en wat voor ogen, ogen die net zo wanhopig en uitgeblust kijken als de mijne. We staren elkaar aan en voeren een stil gesprek.

Mijn weerzin tegen poezen is weg, de ontmoeting met het radeloze kitten in koffer in Kuala Lumpur helpt me dit te weten.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Marja Wouters of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »