Met een luide klap viel de winkeldeur achter de laatste klant dicht.
Daarmee was tevens een hoofdstuk van zijn leven definitief voorbij. Er viel simpelweg geen droog brood meer te verdienen in dit vak. Het werd hoog tijd om nieuwe bronnen van inkomsten te zoeken. Een uitdaging, dat wel. Toch was hij ook enigszins huiverig. Opgegroeid als zoon van een middenstander en vanaf zijn vierentwintigste zelfstandig ondernemer, voelde dit aan als een sprong in het diepe.
Kon hij als man van bijna zevenenveertig helemaal opnieuw beginnen en genoeg verdienen om zijn gezin te onderhouden? De tijd zou het uitwijzen. Gelukkig ging zijn vrouw ook werk zoeken. Met haar inkomen als basis moest het lukken. 1997, het jaar van grote veranderingen.
Spannend! Hoe is dat afgelopen?
Vijftien jaar later werkt manlief nog steeds als intermediair in minilabs. Ook digitaliseert hij oude films en video’s voor erfgoedstichtingen en particulieren. Hij is dus zzp’er.
Mijn baan is sinds 2006 beëindigd. Ik ben sinds 2007 volledig afgekeurd.
Veel info kun je vinden op mijn blog, met name in de autobiografietjes van november 2010.