Gedurende deze vakantie kijk ik elke avond met groot genoegen naar “De slimste mens”. Komt dat door de stelselmatige educatieve verrijking van mijn kennis? Nee, want van zo’n hoog niveau zijn de vragen niet. Komt het door de eloquentie van Philip Freriks? Nee. Stellig niet. Komt het door de aanwezigheid van Jan Rot? Dat helpt wel.
Het is vooral Maarten van Rossem die zorgt voor ultiem vermaak: cynisme, scherpzinnigheid, kennis, zelfspot, arrogantie en zwartgalligheid. Hij vertoont het frequent. Dat hij zich verwaardigt om zich te lenen voor een televisiequiz is op zich al tamelijk paradoxaal. Of zou deze linkse brompot enige ijdelheid toch niet vreemd zijn?
Het elitaire “Zomergasten” van mijn VPRO kan mij gestolen worden. Ik ben de slimste.
Het is mij een raadsel dat Maarten van Rossum in de jaren die hem nog resten hieraan zijn tijd besteedt en zich brompot en knuffelbeer laat noemen. Vanavond keek ik geen tv; zat in de zwoele avond op mijn terrasje in de tuin, met kranten en boeken, muziek op de achtergrond. Maarten had eveneens voor iets dergelijks kunnen kiezen, maar nee, hij onderneemt een reis naar een warme studio zonder ramen, gaat met zijn bolle buik zitten in het licht van lampen, in het schootsveld van een camera, om zo nu en dan een ongenoegen of halve wijsheid kenbaar te maken. Ik zag hem eerder, vanavond dus niet.
De slimste mens, rare titel. Parate kennis en slimheid is niet hetzelfde.
Parate kennis is macht.
Macht is soms wel slim.
Een enkele keer kom ik dat programma tegen en heel soms blijf ik zelfs kijken. Ik vind het wel grappig dat Maarten van Rossem in dat programma zit. Hij kan zo heerlijk onverstoorbaar zichzelf zijn. Of tenminste die indruk wekken.
Het stuk is net zo luchtig geschreven als het programma is.
Ik denk overigens niet dat parate kennis gelijk is aan macht.
Ik heb de Nederlandse versie nog nooit gezien, maar het Vlaamse origineel vond ik best vermakelijk af en toe.
Het zeventiende-eeuwse scientia potentia est van Bacon doet voor mij nog steeds opgeld, tegen alle moderne vormen van het opzoeken op internet in.
Je bent slim als je macht te slim af bent.
[heb ik opgezocht op internet]
Ik zoek niets op: allemachtig slim.
Men zou het in elk geval niet om moeten draaien, en veronderstellen dat macht kennis is.
Volgens de formele logica zou het andersom ook waar zijn, maar volgens de semantiek hoeft het omgekeerde gelukkig niet waar te zijn.
Ik denk niet dat het klopt wat je schrijft over formele logica. Wanneer je iets omdraait, is het lang niet altijd waar.
Volgens de wiskundige principes die daar aan ten grondslag liggen, impliceert het teken = volledige gelijkheid en gelijkwaardigheid aan beide zijden.
Ik kijk om mij heen en zie:
jurk = kledingstuk
tafel = meubel
boek = papier
hertshoorn = plant
cd = geluidsdrager
enz enz enz
Andersom kun je dat zo niet stellen.
Dat is net zo duidelijk als 1 + 1 = 2
Ofwel: = is een wiskundig symbool. Dat past niet altijd in de talige taal.
In het kader van het vakgebied Taal en logica heb ik daar heel lang geleden toch college in ondergaan. Daarin werden wel degelijk wiskundige symbolen in een logische taalanalyse toegepast.
Het was lang gelee.
Het = of wel gelijkteken, kan toch niet helemaal gelijkgesteld worden aan het woord is.
Daarom is een jurk wel een kledingstuk, maar een kledingstuk is niet per definitie een jurk.
Wanneer je een stelling omdraait, kan de betekenis anders worden.
Zoals: de nachten zijn koud, het is koud, het moet dus wel nacht zijn.
Dat riekt toch naar een drogredenatie?
Ik meen me te herinneren dat de gebruikte tekens geherdefinieerd werden. Wat ik reeds zei, het was lang geleden en ik heb er nooit wat mee gedaan.
Klopt, mooi schoolvoorbeeld van een drogredenering.
Ik blijf maar op mijn hoede bij het = teken in de taal
Ik ben doorlopend op mijn hoede.
Wel zo verstandig, in elke taal en bij elk teken
Op je hoede zijn = zoals de waard is.
Vertrouwt hij geen dubieuze gasten.
Op je hoede zijn, is voorzichtig zijn. Daar komt geen waard aan te pas.