Ik kijk door het raam en zie de weerspiegeling van mijn gedachten. Als ik eens goed naar mezelf kijk valt het me op dat ik vooral heel erg moeilijk en bezorgd kijk. Ik kan het niet scherp zien, maar ik weet dat ik er oud en vermoeid uitzie. Ik ben alleen niet oud, wel ontzettend moe.
Ik slaak een zucht en zonder het te merken begin ik de afgelopen tijd te overpeinzen en zink weg in gedachten. Ik drijf steeds verder weg tot ik opschrik van een vreselijk geluid! Voor mijn gevoel vlieg ik meters de lucht in van schrik. Angstig tuur ik voor me uit en zie ineens de buurvrouw recht voor mijn neus staan, of ik koffie wil.
Recente reacties