Ik kijk naar je hand. Niet zo verwonderlijk. Ik kijk altijd naar handen. Naar de vorm, hoe ze bewegen. Ook naar de nagels. Een zwak voor nagels. Wel echte nagels dan. Gelakt is gelikt, maar ook de natuurlijke kleur vind ik fascinerend. Maar nu dwaal ik af. Zo heb ik vaak naar handen gekeken met alles erop en eraan. Jouw hand is een heel ander verhaal. Jij steekt je hand naar mij uit. Niet dwingend, maar uitnodigend. Jouw hand spreekt, jouw hand streelt in stilte. Jouw hand smeekt om mijn hand. Jouw hand wil samensmelten met mijn hand. Je hebt mij jouw handschoen toegeworpen en ik heb deze zonder terughoudendheid opgevangen.
Wij, hand in hand en onze warmte is tastbaar.
Mooi stukje, Levina, warm!
Zo ook je reactie @Carel. Mijn dank.
Liefdevolle tekst…
Hartelijk dank @Leeuwinnetje
Wauw, mooi Levina! Klein, maar voelbaar, idd..;)
Fijn je weer eens te ‘spreken’ @Monique.
Doet goed!