Vanavond was het programma Vermist op de televisie.
Hier kijk ik niet anders naar dan met een toevallige blik.
Makkelijk, in ruil voor openbaar televiesiegesnotter zoeken ze het gratis voor je uit. Verder schonk ik er geen aandacht aan.
Maar toch, als je erover doordenkt, is het begrijpelijk.
Als iemand alles geprobeerd heeft wat in zijn macht ligt en nog steeds hoop heeft op een levensteken van een vermiste, misschien zelfs wanhopig is, dan maakt hij waarschijnlijk graag gebruik van deze mogelijkheid, daarbij een camera voor lief nemend. Blij als hun zaak serieus wordt genomen.
En nog blijer bij een goede afloop.
Aan de beelden te zien zijn de emoties echt.
En dat vind ik dan weer beschamend.
« Ongepast en onnodig
Loslaten »
« Ongepast en onnodig Loslaten »
Communicatie, Familie, Mensen
Vermist
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Bertie of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Ongepast en onnodig Loslaten »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Panacee)
Haarlemmerolie door Han Maas
Recent
- Temperatuur, I love it.
- Spoken in de herhaling
- Inzicht kent vele verschijningsvormen
- Tekenend
- De koning, de nar (even niet) en het penseel
- Literaire leverworst
- De kleur van een geboortelepel
- Herman
- Bakfiets
- Gevangen Ochtendrood
Recente reacties