Schrijf mee!
« »

Fictie, Mensen

Tranen

16 december 2011 | 120w | Gerben Oebele | 0

Weet je nog, dat je zo kwaad was? Ik had je lang niet gezien, maar alles kwam er uit, toen, na die marathon. We stonden onder de douche, maar je gezicht was natter van de tranen. Je moeder was net overleden. De personeelsfunctionaris naaide je een oor aan. Je ex plukte je kaal, en een van je kinderen had je bestolen. En je gooide toen, daar, in die kleedkamer, alles er uit. Je schopte tegen de muur en sloeg om je heen en ik zei dat je beter even mee naar buiten kon. In onze onderbroeken liepen we dwars door de kantine naar een veldje buiten het sportcomplex. Ik sloeg een arm om je heen, en jij huilde, heel hard.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Gerben Oebele of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »