Haar haren gestreeld door de wind, de nacht als een deken over de wereld. De sterren staan helder aan de hemel. Ze kijkt uit over haar ziel, diep in gedachten verzonken. Denkend aan het leven, en hoe ze hier in staat. Eenzaam geen warme omhelzing vol van liefde. Ze heeft niemand nodig, dit is wat ze zichzelf verteld. Nu ze daar staat en eindelijk eerlijk kan zijn tegen zichzelf, rolt er een traan over haar wang. Ze heeft warmte nodig, liefde van een man. Het leven delen met diegene waar ze van houdt, arm om haar middel, die woordjes gefluisterd in haar oor. Een stem die zachtjes zegt, voor altijd de jouwe. Ogen die elkaar ontmoeten, tot in de eeuwigheid.
« Ontkennen is strafbaar
Tunnel »
« Ontkennen is strafbaar Tunnel »
Liefde
Tot in de eeuwigheid
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Sirolf of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Ontkennen is strafbaar Tunnel »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Nagedachtenis)
Recent
- Kroontje
- 1064 Ëš Celsius
- Ridder van het laatste woord
- Tand om tand
- Zuiver scheerwol
- Vouwtje
- Duitse staander (2)
- Voorval
- Cuspidaat
- Tandeloze gesprekken
Recente reacties