Daar sta ik dan, in de parkeergarage, grabbelend in mijn tas naar mijn beurs. Oei! Omgooien dan maar op de bijrijderstoel. Nog steeds geen beurs. Met mijn kaartje in de hand besef ik dat ik niet eens de plaats betalen kan, geen open slagboom. Mijn zoon bellen! Ik kijk naar de chaos naast mij maar zie géén foon. Daar gaat mijn middagje winkelen. Ik besluit naar een vriendin te lopen in de stad. Zij geeft mij 50 euro na eerst in een lachsalvo te zijn uitgebarsten. Op de markt koop ik mijn vis, bij Xenos een plaid, bij de AH appelmoes. Bloemen? Nee! De slagboom ging open en thuis lag mijn beurs en foon gewoon tevergeefs op tafel te wachten.
Wees blij dat je je autosleutels niet was vergeten