Niet de plaats in de Belgische provincie Antwerpen, de scheikundige eenheid of het muziekteken. Nee, onze grootste plaag is deze mol en al zijn familieleden. Het lijkt zoān schattig diertje en dat is het ook, zolang het onze tuin met rust laat. Iedere ochtend inventariseren we de (puin)hopen.
Kijk, een echt siergazon hebben we nooit gehad. Dat hoeft ook niet. Maar een hobbelige veld met kale plekken, heuvelruggetjes en valkuilen is een debacle voor mijn onzekere pootjes.
Natuurlijk hebben we diervriendelijke dingen geprobeerd, maar dat mocht allemaal niet baten. Nu staan er een aantal klemmen. Mollemans is echter niet voor ƩƩn gat te vangen en komt een meter verder tevoorschijn met een nieuwe molshoop. Is dit (g)een typisch gevalletje āhopeloosā?
Recente reacties