Hij was aan het scharrelen, als een haan.
Hij zoekt een boek met oude woorden.
Waar een mens nog een Mensch is.
In “DeAntiQuariaat” richtte 1 bewakingscamera zich automatisch op de bezoeker. De vrouw, verscholen in een veilige kamer keek naar de man op een groot beeldscherm. Zij zag hem zich moeizaam buigen en strekken naar de boeken.
De man draaide zich langzaam om naar de camera en glimlachte flauwtjes. Hij wist dat zij keek.
Hij trok rustig zijn Beretta Revolver uit zijn heupholster. Richtte die op zijn rechterslaap en verstilde.
Zij deed zachtjes de deur open, keek hem aan.
Schat, doe het niet, bezorg mij geen verdriet.
Hij keek onbewogen terug. Koud.
Zeur toch niet zo veel Mensch.
Beng.
Beste Curacao Butterfly, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie