‘Er was eens een…’ en toen was het stil. Er kwam helemaal niets meer. Er stond niets, er was niets gebeurd. Het leek er ook niet op dat er iets ging gebeuren, dus ik wachtte het maar rustig af. Na een uur Niets-dan-stilte keek ik opnieuw naar mijn zin. Gelukkig zag ik ineens ‘een’ achter ‘eens’ staan, zo kwam ik op een persoon.
Een man misschien, een held, een dwaas of zijn innerlijke kind? Of toch een vrouwspersoon, verkleedt als heks of als een koningin-moeder met een onderkin?
Omgeven door magische witruimtes paradeerden allerlei gedachten langs. Maaltijden, zwaarden, wolven, wegen, kastelen en veel woorden beginnend met een ‘R’, zoals Reizend, Rozenmond, Reikwijdte, Radeloos en Rechterhersenhelft.
Nu zie ik het, gelukkig!
Een self fulfilling sprookje!
[…] Deze Typische Tobe verscheen op 1 december 2011 ook als kort sprookje op 120Woorden Share this:E-mailTwitterFacebookPrintVind ik leuk:LikeWees de eerste om post te waarderen. Dit […]